بخواب ای راز سبزآرزویم

علاج درد پیچک ها رهایی ست

اگر دیدی گلی می لرزد از اشک

بدان اندوهش از رنج جدایی ست

بخواب ای آشنا با خلوت شب

دلم در آرزویش تنگ تنگ است

نمی دانی که او وقتی بیاید

بلور اشکهایم چه قشنگ است

بخواب ای آفتاب بی غروبم                                                                    

شب تنهایی دلها دراز است

دعایت می کنم هر شب همین وقت

که درهای دعا تا صبح باز است...

بخواب ای برگ تبدار شقایق

بدان عاشق همیشه ارغوانی ست

همین حالا کنار بستری سرد

دلی درآرزوی مهربانی ست

بخواب ای لذت سرشار پرواز                                                                         

فضای شهر شب بوها بهاری ست

پرستو هم نمی ماند به یک شهر

همیشه هجرتش از بیقراری ست

بخواب ای یادگار خوب رویا

که اشکم گونه ها را سرخ و تر کرد

شبی مثل همین شب توی پاییز

دلم به غربت یاسی سفر کرد

بخواب ای شبنم نیلوفر دل

دو چشمان تو رنگ موج دریاست                    

میان کوچه های زندگانی                           

گل شادی فقط در باغ رویاست

بخواب ای هدیه ی ناز سپیده

که دنیا یک گذرگاه عجیب است

همیشه نغمه ی مرغان عاشق

پر از یک حس نمناک و غریب است ...

بخواب ای مرغ ناآرام دریا

گل آرامشم تنهای تنهاست

اگر امشب زبی تابی نخوابی

دلم تا صبح در چنگال غم هاست...

  

نوشته شده در پنج شنبه 20 بهمن 1390برچسب:,ساعت 12:50 توسط نســــــــــیم| |